بی‌شک زمانی که جنگ بین 2 جبهه تبدیل به جنگ رسانه‌ای و سایبری شده است، ساخت بازی‌هایی باکیفیت (تاکید می‌کنم باکیفیت) و هدفدار و نشر و گسترش آن در فضای دیجیتال جهانی اگر مهم‌تر از ساخت شهاب 3 نباشد، کمتر از آن نیست.

به گزارش  وطن امروز، «انگری بردز» را در گوشی‌‌های تلفن همراه، رایانه‌های لمسی و... دیده‌اید که به صورت فراگیر میان اقشار مختلف مردم رواج پیدا کرده و بسیاری از جوانان یا حتی بزرگسالان ما هم به این بازی مشغولند! اخیرا در نسخه به‌روز شده این بازی برای رسیدن به اهداف بازی باید بارها مسجدی را خراب کرد و همچنین خوک‌هایی که داخل مسجد ساکن هستند را از بین برد تا به مرحله بعد راه پیدا کرد!

اینکه سازندگان این بازی به دنبال چه بوده و هستند و پشت پرده این بازی توسط لابی‌های صهیونیستی هدایت می‌شود مساله پوشیده و دور از انتظاری نیست که قبل‌تر‌ هم بازی‌ها، فیلم‌ها و نرم‌افزارهای کلیدی و کاربردی فضای مجازی در اختیار همین قشر از مستکبران بوده و هست. اما نکته‌ای که قابل بیان است اینکه ما به عنوان جبهه جهان اسلام و در راستای مبارزه و مقاومت در برابر دجالگری‌های صهیونیست‌ها چه کرده‌ و چقدر خود را درباره ساخت بازی‌های رایانه‌ای و تسلط و اشراف بر فضای مجازی تقویت کرده‌ایم؟ بی‌شک زمانی که جنگ بین 2 جبهه تبدیل به جنگ رسانه‌ای و سایبری شده است، ساخت بازی‌هایی باکیفیت (تاکید می‌کنم باکیفیت) و هدفدار و نشر و گسترش آن در فضای دیجیتال جهانی اگر مهم‌تر از ساخت شهاب 3 نباشد، کمتر از آن نیست. اگر قدرت و همت جوانان و نخبگان ایرانی را در عرصه‌های مختلف علمی بویژه فضای مجازی و طراحی ندیده بودیم شاید این توقع ما کمی بیجا بود! اما یقین و ایمان ما به جوانان و نخبگان این مرز و بوم همین است که می‌توانند در این عرصه قدم‌های بزرگی بردارند به شرط حمایت از آنان. چه خوب است به جای اینکه بهانه بیاوریم که فلان بازی را نکنیم یا از فلان ابزار استفاده نکنیم (اگر چه معتقدم اگر جنگاور قابلی باشیم حتما می‌توانیم سوار بر اسب دشمن علیه خودش بتازیم که متاسفانه اسب و ابزارهای موجود همه ساخته و پرداخته جبهه مقابل است) و... بازی جایگزین ارائه دهیم؛ بازی و ابزاری که قدرت جایگزین شدن را داشته باشد و بتواند هدف مورد نظر را به خوبی نشانه‌گیری کند.

شاید این امر بهانه خوبی باشد تا عملکرد چند ساله جشنواره رسانه‌های دیجیتال را بررسی کنیم که از دل این جشنواره‌های پرخرج و پرزرق و برق چه بیرون آمده جز خودنمایی چند موسسه و داغ شدن بازار تعدادی کاسب که جز جیب خودشان هیچ چیز دیگر برایشان مهم نبوده و نیست؟! دولت محترم که داعیه‌دار جبهه فرهنگی و... است، چند قدم در امر تولید محصولات هدفدار دیجیتال برداشته و چقدر از موسسات واقعی فرهنگی حمایت کرده است؟! از طرف دیگر مدعیان فعالیت‌های مجازی و سایبری به جای گزارش از فعالیت روزانه خودشان، عکس به اشتراک گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی، شعار و شعر نوشتن و روی هم را کم کردن، در مقابل انگری بردز چه دارند که به جنگ دشمن بروند؟ (که ساخت بازی شبیه آن دیگر بی‌فایده است!) در مقابل فیس‌بوک ساختن کلوب و شبکه‌های اجتماعی دیگر جواب نمی‌دهد! و هزار و یک خاکریز ساخته شده توسط دشمن متفکر ما که برای مقابله با آن دست پر نیستیم! و این جای تاسف دارد. در میدان جنگی که پیچیدگی و پررمز و راز بودنش خاصیت آن جنگ است، سرباز جنگ نرم باید اسلحه به دست باشد و اسلحه خود را بشناسد! در غیر این‌ صورت همان سرباز فراری است.