آیت الله جوادی آملی به تبیین حرام بودن روزه وصال پرداخته و تأکید می کند: اگر صوم وصال ممنوع است، این صوم عادی که جائز و واجب است. برخی در روز که صائم اند، مهمان خدایند. نه تنها جان شان از معارف طرفی می بندد، بلکه جسم شان هم احساس رنج نمی کند. این حال را انسان در این فرصت ها مسئلت کند"

به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله جوادی آملی در یکی از سخنرانی های خود به مناسبت ماه مبارک رمضان به بحث حرام بودن «روزه وصال» پرداخته و می گوید: "... در کتاب صوم، روزه واجب و مستحب و حرام و مکروه را مطرح می کند. یکی از روزه هایی که گفته اند حرام است، «روزه وصال» است. یعنی انسان طرزی نیّت کند که بگوید: من از این سحر تا آن سحر، یک روز و شب را نیّت می کنم که روزه بگیرم و همچنین فردا را که شب چیزی نخورد و این نخوردن را به حساب روز و روزه بیاورد و نیّت کند.

یک وقت کسی در شب ماه مبارک اشتها به غذا ندارد، آن خارج از بحث است. یا در غیر ماه مبارک شب چیزی نمی خورد، آن خارج از بحث است. ولی یک وقت نیّت می کند که من شب و روز را روزه بگیرم که شب هم مثل روز جزء مَنوّی او باشد. دو روز را با یک شب نیّت کند، این را می گویند: «صُوم وصال». یک شب و روز، دو روز و یک شب.

دو تفسیر برای صوم وصال‌ آمده است؛ این معنا برای غیر پیغمبر حرام است. رسول اکرم(ص) فرمود: صوم وصال ممنوع است. اصحاب عرض کردند: پس شما چرا اینچنین می کنید؟ فرمود: شما مثل من نیستید. آنچه که مرحوم صدوق در «مَنْ لا یَحضُر» نقل کرد، با آنچه را که در جوامع روائی اهل سنّت است، مختصر فرق می کند. ولی یک حدیثی است معروف و فریقین نقل کرده اند که وجود مبارک نبی اکرم(ص) فرمود: شما مثل من نیستید. إنّی اَبِیتُ عِندَ رَبّی یُطْعِمُنِی وَ یَسقِینْ. من مهمان خدایم ، در نزد خدا بیتوته می کنم، از غذای خدا و آشامیدنی های الهی بهره می برم و مقاومت می کنم. من اگر ظاهراً صائم ام ، باطناً در کنار سفره خدا نشسته ام. احساس گرسنگی و تشنگی نمی کنم. این مقام برای نبی اکرم(ص) هست.

به ما گفتند: شما در ماه مبارک مهمان خدائید. اگر صوم وصال ممنوع است، این صوم عادی که جائز و واجب است. برخی در روز که صائم اند، مهمان خدایند. نه تنها جان شان از معارف طرفی می بندد، بلکه جسم شان هم احساس رنج نمی کند. این حال را انسان در این فرصت ها مسئلت کند..."