مقام معظم رهبري، حضرت آیت الله سید علی خامنه اي، سالها پیش در طلیعه ایام پربرکت ماهمبارك رمضان، درباره نسل کشی مسلمانان درمیانمار مواضعی اتخاذ کرده اند که از نظر میگذرد:
امروز جریان ظلم در دنیا، حقیقتاً یک جریان بى سابقه است. امروز این قدرتهاى بزرگ با وسایل »تبلیغاتىِ همه‌گیر و با امکاناتى که حق را به صورت باطل و باطل را به صورت حق جلوه مى‌دهد،در دنیا مسلطند؛ قدرتهایى که براى ارزشهاى انسانى و الهى ذره‌اى ارزش قائل نیستند و به آناعتنایى ندارند؛ چه کسى مى‌خواهد در مقابل اینها بایستد و مطلب حق را بیان کند؟ ببینید امروزدر دنیا چه مى‌کنند و چه‌قدر ملتها - بخصوص ملتهاى مسلمان - مظلوم واقع مى‌شوند؛ آن وقتآقایان مى‌نشینند و دم از طرفدارى از حقوق بشر مى‌زنند و شرم هم نمیکنند.این وضع مسلمانان مستضعف بیچاره میانمارى است که دهها هزار نفر از آنها امروز با بدترین وضعدر بنگلادش زندگى مى‌کنند. نمایندگان ما به آنجا رفتند و آمدند و خبرهایى به ما دادند که واقعاًخواب از چشم انسان مى‌پرد! چه‌قدر امروز دنیا نسبت به حقوق بشر به معناى واقعى بى‌اعتناست!مگر در دنیا صدایى از کسى بلند شد؟! یک مشت چکمه‌پوش دهها هزارمسلمان میانمارى را بافجیعترین وضع از خانه خودشان بیرون کردند؛ بچه‌ها و زنان و مردانشان را کشتند؛ اموالشان راغارت کردند؛ هر کس توانسته جان خودش را بردارد، فرار کرده؛ در دنیا هم کسى به کسى نیست؛نه سازمان ملل حرفى مى‌زند، نه کمیته حقوق بشر فریادى مى‌کشد، نه صلیب سرخ جهانىاحساس مسؤولیتى مى‌کند، نه این کنفرانس ها و مؤسسه‌هاى دروغىِ دفاع از حقوق بشر و دفاع ازصلح و غیره حرفى مى‌زنند؛ کأنه اینها انسان نیستند! این، دشمنى دنیا را با اسلام و مفاهیم وارزش هاى اسلامى نشان مى‌دهد؛ این نشان مى‌دهد که چه‌قدر نسبت به انسان بى‌اهتمام وبى‌اعتنایند و آنچه درباره حقوق بشر و اینگونه تعبیرات مى‌گویند، حرب‌هاى سیاسى است؛ براىاینکه کسى را در جایى بکوبند؛ کسى را بزرگ کنند؛ دولتى را تضعیف کنند و مردمى را از صحنهخارج نمایند.
متأسفانه این حرف ها به گوش افکار عمومى اروپا و امریکا نمى‌رسد تا بفهمند که زمامداران شاندر دنیا چه دارند مى‌کنند. مردم ما این حقایق را مى‌دانند؛ مى‌دانند که اینها در بیان ادعاهاىبشردوستانه و طرفدارى از حقوق بشر، چه‌قدر دروغ‌گو هستند. آن ساده‌لوح هایى که به این حرفهادل خوش کرده‌اند، آنها باید این مطالب را بشنوند.. مسائل مسلمانان میانمارى را اصلاً بکلىکأنلمیکن فرض مى‌کنند؛ چرا؟! مگر جرم اینها چیست؟! جرم اینها این است که مسلمانند. آنها بااسلام دشمنند و از اسلام مى‌ترسند.امروز کار به جایى رسیده است که مبارزه با اسلام، زیر پوشش انجام نمى‌گیرد.. تنها دریچه امیدىهم که براى ملتهاى مسلمان باقى مانده، جمهورى اسلامى است؛ آیا ما این دریچه را ببندیم و امیدملتها را کور کنیم؟ آیا ما هم سکوت کنیم؟ آیا ما هم در مقابل فشار قلدرمآبانه قدرتهاى بزرگتسلیم بشویم؟ آیا حکم خدا این است؟ آیا خدا به این راضى است؟ آیا سنت جهاد در مقابل ظلم،و امر به معروف و نهى از منکر در اسلام، اجازه چنین فکرى را به ما مى‌دهد؟ حاشا و کلّا. اینجاپرچم مبارزه با ظلم را حفظ خواهد کرد. ما در مقابل هر قدرت سلطه‌ طلب و ستمگرى که در برابر
ملتها به سرنیزه خود تکیه مى‌کند، مى‌ایستیم؛ هرکس مى‌خواهد باشد. امریکا که هیچ؛ اگر قدرتو دولتى قدرتمندتر از امریکا هم باشد، در مقابلش مى‌ایستیم؛ کمااینکه ایستادیم. ما یک روز درمقابل قدرت متحد امریکا و شوروى علیه خودمان، ایستادیم. امریکا و شوروى دو ابرقدرت بودند کهمجموعاً قدرتشان از امریکاى فعلى به مراتب بیشتر بود و هر دو علیه ما همدست و متحد بودند؛ولى ما در مقابل آنها ایستادیم و باز هم مى‌ایستیم؛ اما این ایستادگى، به عمیقتر شدن و پررونق  شدن ایمان مردم احتیاج دارد